Gaman – gaman – gaman!!!
Hóhóhó… í dag er svo gaman! Ég ákvað að slá deginum upp í fullkomið kæruleysi. Mætti alltof seint í vinnuna og ætla að fara snemma heim. Steinunn er að koma heim af spítalanum og ég á smkv. læknisráði að stjana við hana næstu daga. – Ekki deili ég við lækninn í því efni!
Stjan samkvæmt læknisráði er auðvitað hrein snilld! Ætli ég geti sent Tryggingastofnun reikning eftir næstu viku? Það væri ekki amalegt að fá tímakaup fyrir að klappa stelpunni í nokkra daga!
Þessu til viðbótar er ég kátur sem bátur yfir að Dagfari sé kominn úr prentun. Þá kom Sigurður Flosason, gjaldkeri Samtaka herstöðvaandstæðinga (þar sem ég er formaður) hér á áðan. Hann var glaður sem barn yfir því að Dalvíkurbær sé búinn að lýsa yfir stofnun kjarnorkuvopnalauss sveitarfélags. Bráðum verður um helmingur sveitarfélaga á landinu búinn að gera slíkar samþykktir og það er allt kraftinum í Sigga Flosa að þakka.
Sigurður er gæðablóð og hefur tröllatrú á mér. Hann hefur einn síns liðs bjargað fjárhag SHA með því að rukka inn félagsgjöld harðri hendi og selja geisladiska o.fl. í bílförmum. Einhverra hluta vegna hefur það hins gjörsamlega farið fram hjá honum að ég sé búinn að sofa hjá einum meðstjórnandanum í fjóra mánuði. – Hann virðist meira að segja ekki gruna neitt þótt Steinunn svari trekk í trekk í símann heima hjá mér þegar hann hringir. – Skrítið!