Hlustaði á langt viðtal í hádegisfréttunum við forsvarsmann Keflvíkinga í körfuboltanum sem flytur tillögu á ársþingi KKÁ þess efnis að reglum um erlenda leikmenn verði breytt. Nú er heimilt að hafa einn bandarískan leikmann, en ekkert þak er á fjölda Evrópumanna. Evrópubúarnir eru kallaðir Bosman-leikmenn með vísun í hið fræga Bosman-mál í fótboltanum.
Keflvíkingurinn taldi fyrirkomulagið afleitt og færði fyrir því ýmis rök. Þess í stað vill félagið að reglum verði breytt á þann veg að einungis verði leyfðir tveir útlendingar í liði – óháð uppruna.
Nú kann vel að vera að þessi tillaga yrði til bóta og styrkti körfuboltaliðin í landinu, en það skiptir bara engu máli. Bosman-reglan er tilkomin vegna dóms sem varðaði atvinnufrelsisákvæði Evrópusambandsins ekki satt? írþing KKÁ getur því ekki numið hana úr gildi, hversu góður sem rökstuðningurinn kann að vera. Auðvitað er hægt að heimila fleiri bandaríska leikmenn, en það verður ekki lokað á EES-leikmenn með tillögu á borð við þessa.
Hitt er stærri spurning – hvers vegna í ósköpunum er ég að hafa skoðun á eihverjum körfuboltamálum?