Lögrétta, 16. júní 1915:
…Það eru Kínverjar og Japanar, sem við er átt – gulu mennirnir. Hættan sem vestrænum þjóðum stafar af þeim, hefur verið nefnd „gula hættan“.
Kínverjar eru þriðjungur allra íbúa jarðarinnar, eða um það bil. En þetta afskaplega þjóðarbákn hefur verið friðsamt, óáleitið við aðrar þjóðir, að öllum jafnaði. Ef þeir hefðu verið látnir einir um hituna, er líklegt, að þeir mundu um marga mannsaldra láta sjer nægja að búa að sínu og lifa sínu eigin lífi, án þess að ásælast það, sem aðrir menn eiga. En nú er orðið nokkuð langt síðan, að auðmenn vesturlandahafa að fullu komið auga á það, hve afskaplegir gróðavegir séu í landi, sem er gætt jafnmiklum auðæfum frá náttúrunnar hendi eins og Kína, og þar sem manngrúinn er jafnframt svona mikill. Og um 50 ár hafa ýmsar þjóðir lagt kapp á að ná hinum og öðrum gróða-hlunnindum þar í landi – stundum ekki með sem göfugmannlegustum hætti.
Enn verður ekkert um það fullyrt, hvað úr Kínverjum mundi verða, ef þeir yrðu neyddir inn í hringiðu auðs- og valdakapps. Japanar eru smáþjóð í samanburði við Kínverja, um 50 milljónir, en Kínverjar langt yfir 400 milljónir. Fyrir tveim mannsöldrum voru Japanar nægjusamir, listfengir, friðsamir menn. Nú eru þeir orðnir sú þjóð, sem hvítum mönnum stendur mest ógn af. Síðan þeir komust að fullu inn í hina óhenjulegu áfergjuleit eftir auðnum og eftir sigurvinningar (svo) þeirra á Rússum og Kínverjum, virðist hafa komist inn hjá þeim sannfæring um það, að þeim sje ætlað að drottna yfir jörðinni.
– Jahá!
Megi Moggabloggið verða fyrir rangsleitni gulu mannanna!