Vondir menn geta ekki látið bílinn minn í friði.
Fyrir helgi fór ég með hann í skoðun og fékk athugasemd við að annað framljósið. Svo virðist sem einhver hafi ekið utan í það án þess að ég tæki eftir. Það tókst að redda nýju ljósi og tryggja skoðunarmiðann.
Nema hvað, síðustu nótt reif einhver skúnkurinn handfangið af bílnum farþegamegin. Nú er ekki hægt að opna þá hurð nema innanfrá – sem verður hvimleitt til lengdar. Þá er næsta skref að finna góðan partasala.
Þetta ætti að kenna mér að læsa ekki bílnum – þá hefði þetta tæplega gerst.
# # # # # # # # # # # # #
Ólína er í aðlögun. Á næstu dögum verður hún flutt af gulu deildinni á þá bláu á leikskólanum. Hún er að springa af stolti. Það verður samt leiðinlegt að rekast ekki á Boggu, Baldvin og hitt starfsfólkið á hverjum morgni. Þau hafa reynst okkur frábærlega vel.