Karl Marx hélt því fram að sagan endurtæki sig í sífellu. Fyrst sem harmleikur – síðan sem farsi.
Sú var tíðin að Jakob Frímann Magnússon var innbúðarmaður hjá krötunum. Þá var stofnað um hann sérstakt menningarfulltrúaembætti í Lundúnum með ærnum tilkostnaði. Var þá helst á Jóni Baldvin og félögum að skilja að það væru bara plebbar og durgar sem fettu fingur út í ráðningu þessa atorkumanns.
Gaman væri að rifja þá umræðu upp núna eftir að Jakob Frímann er orðinn stórvesír hjá borgarstjóranum.
Þessi síðasta ráðning er augljóslega farsi – en kannski er fullmikið að kalla búksláttinn í London harmleik…