Eina ferðina enn eru ísraelar að varpa sprengjum á Palestínumenn.
Stjórnmálamenn á Vesturlöndum, þar á meðal utanríkisráðherra Íslands, taka þann pól í hæðina að kenna báðum aðilum um – segja framferði ísraelshers fara út fyrir öll mörk, en Palestínumenn verði að axla sinn hluta ábyrgðarinnar.
Þessi afstaða byggir á stórkostlega röngu mati á stöðunni í ísrael. Staðreyndin er sú að próvókasjónir Hamas-liða (sem vissulega eru fyrir hendi) skipta nánast engu máli varðandi þennan hernað.
Stóra meinsemdin er sú að ísraelsríki þrífst ekki án stríðsreksturs.
ísraelsríki er að miklu leyti fjármagnað með bandarísku skattfé. Baráttan fyrir tilveru ríkisins í núverandi mynd fer ekki hvað síst fram í fjölmiðlum í Bandaríkjunum eða meðal lobbýista þar í landi. Þess vegna er það lífsnauðsynlegt fyrir ísraela að geta stöðugt hamrað á því að tilvist þeirra sé ógnað og að ríkið eigi í höggi við óvini. Þannig og aðeins þannig geta dollararnir flætt óhindrað austur yfir Atlantshaf.
Justin Raimondo er með góða greiningu á þessari stöðu, sem lesa má hér.
Þessi sannindi mættu svo sem vera hverjum þeim ljós sem fylgst hefur með þróun mála fyrir botni Miðjarðarhafs síðustu árin. Það er því dapurlegt þegar evrópskir leiðtogar þykast ekki skilja hvernig í pottinn er búið.