Ég þarf að koma mér að því að rölta niður á Þjóðskrá. Hvað Þjóðskránna varðar heitir Böðvar litli nefnilega ennþá „drengur Stefánsson“ og því réttast að kippa því í liðinn.
Böðvar fékk nafnið strax við fæðingu. Okkur Steinunni fannst þetta fallegt nafn. Það er klassískt, íslenskt og „fullorðins“ – það er, ekki eins og sum krúttlegu smábarnanöfnin sem eiga eftir að verða hálfkyndug á fílefldum togarajöxlum. Svo skipti máli að nafnið á sér sögu í fjölskyldunni.
Afabróðir minn hét Böðvar Steinþórsson. Hann fékk nafnið í höfuðið á Böðvari Egilssyni Skallagrímssonar. Langamma var skáldkona og með brennandi áhuga á fornbókmenntunum.
Bauji frændi dó sama ár og ég fæddist. Um þær mundir bjuggu mamma og pabbi heima hjá honum. Mér skilst að það hafi komið sterklega til greina að ég fengi Böðvarsnafnið og Þóra systir héti þessu nafni, ef hún hefði verið strákur.
Böðvar var félagsmálamaður. Starfaði innan Sjálfstæðisflokksins og var m.a. varabæjarfulltrúi. Hann átti líka sæti í stjórn Fram um tíma. Aðalfélagsstörfin voru þó á vegum Matsveinafélagsins, þar sem hann var formaður um árabil.
Lengst af var Bauji bryti hjá Skipaútgerð ríkisins – einkum á Esjunni. Ég hafði ekki gert mér grein fyrir því hversu þjóðkunnur maður hann var, en síðustu vikurnar hefur komið í ljós að ótrúlega margt fólk sem komið er yfir miðjan aldur man eftir Böðvari bryta á Esjunni. Það segir skemmtilega sögu um þjóðfélag þess tíma.