Annasamur dagur í vinnunni.
Byrjaði á að bruna með Bláa drauminn í Kópavoginn, þar sem snillingarnir í Bílhúsinu – besta bifreiðaverkstæði höfuðborgarsvæðisins – ætla að reyna að lappa upp á ýmislegt smálegt. Hef mestar áhyggjur af bílstjórasætinu, sem er brotið. Líklega fæ ég ekki skoðun á bílinn með ónýtt bílstjórasæti.
Fyrsta verk í vinnunni var að skjótast ásamt Sverri og Nikka vörubílstjóra niður á Engjateig þar sem vaskir starfsmenn Orkuveitunnar komu um daginn niður á merkar fornminjar – stubb úr hitaveituleiðslunni úr Laugunum frá 1930. Þetta er Valþjófsstaðahurð lagnasögunnar. Skítt með fokkíng víkingasverðið – nær væri að Þjóðminjasafnið skellti þessu á Melatorgið!
Eftir að hafa komið djásninu í trygga geymslu lá leiðin aftur á safnið þar sem hópur ungra blindra og sjónskertra einstaklinga frá Norðurlöndunum beið. Æðislega skemmtileg heimsókn fylgdi í kjölfarið. Þau fóru út í Elliðarástöðina og klöppuðu og struku vélunum. Held að þau hafi upplifað heimsóknina miklu sterkar og betur en flestir sjáandi gestir.
Útréttingar og snatt fylgdu í kjölfarið. Hitti mann á fundi, ræddi við annan í gegnum síma og slá þriðja verkefninu á frest í gegnum tölvupóst. Héldum því næst upp í höfuðstöðvar að ganga frá pappírsvinnu tengdri ráðningu Sverris. Notuðum ferðina til að líta inn í Prentmeti, þar sem Minjasafnið er að fara að láta prenta últrasvöl póstkort. Meira um það síðar. – Sölufulltrúinn í Prentmeti reyndist lesa bloggið mitt. Kannski ég reyni að herja út afslátt gegn plöggi…
Fann tíma í hádeginu til að renna í Ríkið að kaupa bús. Bjór, hvítt, rautt og viský. Hvaða viský? Jú – eina Bowmore til að auka aðeins breiddina í skápnum. Óskaplega er Single Malt úrvalið nú dapurt hér á skerinu.
Eftir hádegi hefur einkum verið sýslað við málningarvinnu. Erum að opna hliðarsal Rafheima og húsnæðið er allt að taka á sig mynd. Það er nóg að gera í vinnunni og þá er svo sannarlega gaman!¨
Jamm.