Bestu bókmenntir Íslandssögunnar?
Hvað er það besta sem skrifað hefur verið á íslenskri tungu?
Njála? Laxness á góðum degi? Jólasálmur Davíðs Oddssonar?
Nei, að mínu mati eru bestu og fyndnustu skrif bókmenntasögunnar að finna í stjörnuspánni í Tímanum, sem síðar varð stjörnuspá Dags-Tímans. Að þessu tilefni hyggst ég rifja upp nokkur gullkorn úr stjörnuspánni eftir minni:
Þú ferð á veitingastað og biður um brauðsneið með laxi. Mikil verða vonbrigði þín þegar brauðið kemur og reynist vera með eggjum. Verður þá til þessi vísa:
Ég sem vildi lax
fæ bara egg.
Langar mig að sax
a kokkinn í buff.
* * *
Það er gaman að heyra að Hilma skuli þekkja Sigga Flosa. Hann er megatöffari.
* * *
Fokk, fokk, fokk… Ég skar mig á myndaramma og er nú að blæða út – auk þess sem mér er illt í puttanum. Hver segir svo að líf safnvarðarins sé dans á rósum?