íðan skellti ég óheyrilega þungri snittvél í skottið á Volvonum við annan mann. Þetta er í það minnsta 55 ára gamall gripur og í þá daga voru menn ekkert að spara pottjárnið í svona maskínur. Vissulega hefði það þó verið sterkur leikur að vera í vettlingum við svona flutninga í frostinu.
Þegar ég fæ svona gripi á safnið og ræði við gömlu eigendurna, þá fæ ég alltaf mikið karlmennskukikk. Maður grípur um stykkin kæruleysislega og segir svo eitthvað eins og: þetta er helvíti góðir klúbbar! Þetta hefur nú varla farið mikið út úr húsi, var karlinn með verkstæðið sitt hérna í skúrnum? Maður sér að það hefur verið almennileg þykkt í rörunum á þessum tíma – ekki plastdrasl og svona…
Svona getur maður nú verið stór karl. Samt gæti ég ekki snittað með svona maskínu fyrir mitt litla líf.