Það er hægt að nota netið á annan hátt en til að skoða klám, spila tölvuleiki og svindla fé út úr hrekkleysingjum. Netið opnar líka möguleika fyrir örvæntingarfullt fólk sem hyggur á óyndisúrræði.
Spjallsíða stuðningsmannaklúbbs Luton Town var í gærkvöld, nótt og í morgun, undirlagt af umræðum um sjálfsmorðshótun 24 ára stráks sem virðist hafa ákveðið að koma upp heimasíðu til að kveðja umheiminn og kærustuna.
Á kjölfarið lögðust aðrir þátttakendur á spjallsvæðinu í símann, hringdu í lögregluna og reyndu að grafast fyrir um hver strákurinn væri. Upp söfnuðust skeyti þar sem Andrew þessi var hvattur til að rífa sig upp. Margir röktu eigin reynslusögur af þunglyndi og sjálfsmorðshugleiðingum. Á morgunsárið birtist svo skeyti frá stúlku sem kynnti sig sem unnustu Andrews og upplýsti að hann væri heill heilsu.
Þetta er í annað sinn sem ég lendi í að fylgjast með sjálfsmorðshótunum á spjallsvæði eða póstlista. Reyndar er alltaf erfitt að meta hvað er raunverulegt hróp eftir hjálp eða hvenær um er að ræða athyglissýki eða ósmekklegt grín.
Ætlaði Andrew að kála sér? Það er ómögulegt að segja. En eins og einn stuðningsmaðurinn sagði á spjallsvæðinu: „Til hvers að gera það? Þú virðist eiga stórfína kærustu – og Luton er á sigurbraut…“ – Og þá er bara spurningin hvort leikurinn gegn Grimsby í kvöld auki á lífsgleði Andrews Hales?