Skringileg frétt í Fréttablaðinu í morgun, merkt „ssal“. Þar segir frá vangaveltum Færeyinga um að grafa jarðgöng milli Straumeyjar og Sandeyjar, sem yrði engin smáræðisframkvæmd: tólf kílómetra löng.
Þegar við Steinunn fórum til Færeyja á sínum tíma, slepptum við Sandey og Suðurey – það bíður næstu ferðar og ekki yrði verra að geta ekið á fyrrnefnda staðinn.
En það er tvennt sem er skringilegt við fréttina:
i) Á fyrsta lagi er étin upp tuggan (sem t.d. Egill Helgason hefur margoft haldið fram) um að jarðgangagerð hafi rústað fjárhag Færeyinga. Nú geta menn haft hvaða skoðun sem er á arðsemi jarðganga og því hvort Færeyingar hefðu átt að grafa þessi göng – en jarðgangagerð þessi var EKKI greidd úr landsjóði Færeyja heldur Danmerkur. Það er því ekki um það að ræða að Færeyingar hafi safnað skuldum með þessum framkvæmdum eða eytt í þær peningum sem ella hefðu legið á lausu. Á þetta hefur margoft verið bent, en samt gengur þessi mýta alltaf aftur.
ii) Hitt atriðið er líka sérkennilegt, en það varðar kostnað við framkvæmdirnar. Á greininni stendur að þessi tólf kílómetra göng muni kosta 60 milljarða íslenskra króna. Síðar í fréttinni er getið um að Vestmannaeyjagöng yrðu 18-20 kílómetrar og „kostnaðurinn 16 til 30 milljarðar eftir því hver reiknar“.
Hér hlýtur lesandinn að spyrja sig: hvers vegna kosta umtalsvert styttri göng í Færeyjum 2-3 sinnum meira en Vestmannaeyjagöng? Hlýtur ekki önnur talan að vera röng? Gaman væri að lesa meira um þetta mál.