Afi heitinn rifjaði stundum upp þegar hann vann sem verkstjóri yfir unglingahópi í bæjarvinnunni. Hópurinn hafði það óskemmtilega verkefni að dreifa skarna yfir stórt svæði, til að búa það undir gróðursetningu. Svæðið var nánast allt í brekku, þannig að fyrir utan lyktina var það bölvað puð að ýta hjólbörum upp urðina eða bera áburðinn í stórum fötum.
Til að létta lund hópsins reyndi afi að gera úr þessu keppni. Útbúnar voru „hlaupabrautir“ þar sem brunað var með hjólbörurnar í kapp við klukkuna og samviskusamlega skráð niður hversu lengi tók að dreifa úr hverju bílhlassi og reynt að „slá metið“.
Jafnframt reyndi afi að tala kjark í hópinn með því að halda fagrar ræður um hversu fagurt svæðið yrði á að líta eftir nokkur ár. Þá gætu ungmennin litið yfir skóglendið, farið í lautarferðir og hugsað: „Þetta gerði ég!“
írið eftir var plantað í svæðið, en rétt um það leyti sem fyrstu hríslurnar voru farnar að vaxa upp úr jörðinni var öllu rutt í burt, lagður vegur og byggð hús. (Ég held að svæðið hafi verið í írtúnsbrekkunni, þar sem Miklabrautin fer um.) – Þetta átti gamli maðurinn erfitt með að fyrirgefa. Líklega fannst honum bærinn hafa haft sig að fífli með því að láta hann plata unglingana.
Þessi saga kom upp í hugann um daginn. Reykjavíkurborg hefur tilkynnt að skipulagt verði gríðarstórt hesthúsahverfi, með húsum fyrir mörgþúsund bykkjur, skeiðvelli, reiðhöll og tilheyrandi. Þessu er svo fundinn staður á svæði sem unglingavinnan hefur í mörg ár unnið að því að græða upp með ærnum tilkostnaði og fyrirhöfn.
Svo eru menn hissa á að unglingavinnan sé talin ein helsta menntastofnun þjóðarinnar í slæmu vinnusiðferði?
# # # # # # # # # # # # #
En talandi um borgina og skipulagsmál hennar. Við FRAMarar fylgjumst spenntir með yfirvofandi lóðaúthlutunum Reykjavíkur í nýja Úlfarsfellshverfinu. írmann, sem er eitt helsta gúrúið í nafngiftum gatna í höfuðborginni, er í essinu sínu þarna. Götuheitin í þessum fyrsta áfanga eru samsett úr nöfnum ásynja annars vegar en viðskeytinu -brunnur hins vegar. Gefjunarbrunnur er svalt nafn á götu. Spurning hvort menn séu samt ekki aðeins að missa sig með því að kalla aðaltorgið og fyrirhugaðan samkomustað hverfisbúa „Jarðartorg“. Það er stórt nafn fyrir lítið torg.
Vonandi verður unnið meira með norrænu goðafræðina í öðrum hlutum hverfisins og jafnvel farið í fornsögurnar. Þetta er mun flottara þema en kristni-þemað á Grafarholtinu.
En aftur að þessu nýja Úlfarsfellshverfi, þá lítur það mjög vel út teikningunum og virðist mun skemmtilegar hannað en nýju hverfin í Kópavogi og Hafnarfirði svo dæmi sé tekið. Það verður ekki dónalegt fyrir FRAM að fá að þjóna tuttuguþúsund manna byggð, þegar Úlfarsfellið og Grafarholtið verða fullbyggð. Framtíðin er björt og blá.