Ég hef víst litlu við lagnafréttir Steinnunar að bæta.
# # # # # # # # # # # # #
Á dag talaði ég við illilega kvefaðan Ameríkana – sem er raunar Kanadabúi. Nú hefur maður lengi vitað að Bandaríkjamenn kalli sjálfa sig „Americans“, en einhvern veginn hélt ég alltaf að Kanadabúar notuðu hugtakið „American“ á annan hátt en að það vísaði bara til BNA-fólks…
Ekki orð um það meir.
# # # # # # # # # # # # #
Skotar mæta Georgíumönnum á útivelli á morgun. Það er leikur sem verður að vinnast. Eftir alla glæsisigrana væri grátlegt að henda þessu frá sér með því að klikka á skyldupunktunum.
# # # # # # # # # # # # #
Líf þrætir í kommentakerfinu mínu fyrir að hafa tapað á móti mér í formannskjörinu í Málfundafélagi Hagaskóla. Ég ætla samt ekki að bakka með mína útgáfu – það er þá orð á móti orði…
…pant vera Bjarni írmannsson – Líf má vera Villi.
Annars liggja þræðir okkar Lífar langt aftur. Hún bjó nefnilega í Garði í Litla-Skerjafirði, á hæðinni fyrir neðan Baldur sem var besti vinur minn þegar við vorum 10-12 ára. Ég var heimagangur í Litla-Skerjó og átti miklu meira saman að sælda við krakkana þar en nágranna mína í Frostaskjólinu. Það hjálpaði líklega til að halda mér frá KR-bölinu. Litli-Skerjó var nefnilega Valshverfi, þótt við Baldur værum Framarar.
Á Litla-Skerjó stofnuðum við fótboltalið, leynifélög, tróðum illsakir við nágrannahverfi, skoðuðum dónaleg myndablöð, söfnuðum í brennur og spiluðum tölvuleiki á Atari-tölvur. Næst Norðurmýrinni væri ég helst til í að búa í Litla-Skerjafirði.