Stóllinn

Friðargangan tókst vel í­ dag. Á minningunni var alltaf rok og rigning í­ þessum göngum þegar ég var barn, í­ seinni tí­ð er eins og veðrið hafi yfirleitt verið með besta móti.

Hugvekja Höllu í­ lok göngunnar var fí­n. Hún mun birtast á Friðarvefnum einhvern næstu daga.

Einhverra hluta vegna rifjaðist upp fyrir mér gömul Múrgrein sem ég skrifaði fyrir tæpum fimm árum.

# # # # # # # # # # # # #

Steinunn fór í­ „stólnum“ í­ gönguna. Það má segja að núorðið sé hjólastóllinn ekki dregin fram nema í­ þetta eina skipti á árinu – það er óskandi að það haldist.

Það erfiðasta við að nota hjólastólinn á þessum degi, eru viðbrögðin frá vinum og vandafólki (og nóg er af þeim í­ göngunni!) Fyrstu viðbrögð fólks er að spyrja varfærnislega hvort heilsan sé að bila? Hjólastóll er í­ hugum þess merki um að allt sé í­ steik.

Lí­klega hugsa flestir svona. Um daginn birti t.d. Guðmundur Magnússon grein á dv.is (fann hana ekki við lauslega leit) þar sem hann skemmti sér konunglega yfir mynd af skilti sem virtist eiga að sýna: „Hér getur fólk stigið upp úr hjólastólunum sí­num“. Helst datt blaðarefnum í­ hug að skiltið væri að finna hjá einhverjum vakningarprédikaranum… Hnyttið!

Auðvitað er það ekki nema hluti þeirra sem nota hjólastóla sem hefur engan mátt í­ fótunum. Fjöldamargir – jafnvel meirihlutinn – getur gengið að nokkru eða jafnvel öllu leyti. Hins vegar gætu slí­kar æfingar eytt of mikilli orku. Steinunn fer í­ hjólastól í­ Friðargöngu, vegna þess að annars væri hún örvinda eftir gönguna – og jafnvel eftir sig daginn eftir.

Og já – þegar maður lætur ýta sér í­ hjólastól niður Laugaveginn á Ingólfstorg, gæti örugglega komið sér vel að hafa sérstakan stað til að standa upp úr stólnum – og ekki væri verra ef hann væri merktur með þar til gerðu skilti…

# # # # # # # # # # # # #

Diskurinn oná geislanum er Aerial – tvöfaldi diskurinn sem Kate Bush sendi frá sér fyrir ári eða tveimur.

Bjórinn í­ krúsinni var Chimay. Andinn í­ glasinu er Aberlour.

# # # # # # # # # # # # #

Á kvöld grynnkuðum við aðeins á dótastafla barnsins hér í­ stofunni. Tókum til hliðar fullt af dóti sem Ólí­na notar sjaldan eða aldrei. Við létum kubbakassann eiga sig, þrátt fyrir að barnið sé alveg hætt að kubba. Sú var tí­ðin að hún kubbaði talsvert, en þegar hún uppgötvaði púsluspilin sneri hún alveg bakinu við kubbum.

Hún er reyndar fjári góð að púsla. Kjötkrókur færði henni Bangsí­mon-púsl með 30 stykkjum. Hún náði að krafsa sig fram úr því­ fyrir hádegi – og verður eftir viku farin að gera það blindandi. Ekki veit ég hvernig á þessari púsl-færni stendur, því­ varla fær hún mikla æfingu á leikskólanum. Púslin á hennar deild eru miklu einfaldari.

Montið foreldri myndi lesa mikið í­ sigra barnsins á púslsviðinu – og telja það efni í­ kortagerðarmeistara. Taugaveiklað foreldri myndi hafa áhyggjur af því­ að barnið höndli bara tví­ví­dd en ekki þrí­ví­dd…

# # # # # # # # # # # # #

Jólablótið hjá ísatrúarfélaginu var bestheppnaða samkoma sem ég hef mætt á. Blótið var haldið í­ sal Ferðafélagsins (sem ég tók reyndar þátt í­ að byggja sem handlangari í­ byggingarvinnu fyrir margt löngu). Maturinn var góður, mætingin framar öllum vonum og stemningin þægileg. Fullt af nýjum andlitum, mikið af barnafólki, sá ekki ví­n á nokkrum manni. Hilmar Örn og félagar eru greinilega á réttri leið með söfnuðinn.

# # # # # # # # # # # # #

Steinunn stalst til að gefa mér aukajólagjöf í­ kvöld. Það er ljóðabókin eftir Eirí­k Örn Norðdahl. Hlakka mikið til að lesa hana á jólanótt (svo fremi að einhver önnur jólabók steli ekki fyrsta sætinu).

# # # # # # # # # # # # #

Öppdeit: Frá því­ að ég byrjaði á færslunni kláraðist Aerial-diskurinn. Hélt mig við Kate Bush – Lionheart.

# # # # # # # # # # # # #

Knattspyrnufélagið Valur sendi veglegt tí­marit inn um lúguna í­ morgun. Ég dreg reyndar í­ efa skynsemina í­ því­ að senda svona blað til fólks á Þorláksmessu, því­ mí­n reynsla er sú að fólk les svona blöð fyrstu 4-5 dagana eftir að það fær þau send – eða alls ekki. Og ætli flestir hafi ekki öðru að sinna en að lesa Valsblaðið akkúratt næstu 4-5 dagana.

En það breytir því­ ekki að blaðið er veglegt og Valsfólki til sóma.

# # # # # # # # # # # # # # #

Á framhaldi af þessari færslu Björns Bjarnasonar…

Þar er – í­ framhaldi af viðtali við Þorgerði Katrí­nu menntamálaráðherra – velt vöngum yfir því­ hvort ráðherra kirkjumála gæti staðið utan Þjóðkrikjunnar. – Nú man ég þetta ekki svo gjörla – en hefur þetta ekki gerst?

Var ekki einhver kirkjumálaráðherrann í­ óháðum söfnuði? Það er eins og nafn Jóns Helgasonar komi upp í­ hugann – eða jafnvel Óli Þ. Guðbjartsson… Getur einhver glöggur lesandi greitt úr þessu?

# # # # # # # # # # # # # # #

Annars er ví­st best að óska lesendum sí­ðunnar gleðilegra jóla – þótt ég sé rúmum sólarhring of seinn til þess…