Karlrembusvín…
Á gær lenti ég í nokkuð sérkennilegu símtali hér á Minjasafninu. Hringjandinn var þekktur útvarpsfréttamaður og var gangur samtalsins á þessa leið:
Útvarpskall:Góðan daginn, ég þarf að … (ber upp erindið) … myndi ég ræða við þig um það?
Stefán: Nei, þetta fellur nú undir aðra deild hér í fyrirtækinu. Ég skal láta þig hafa númerið hjá henni … sem er með þetta á sinni könnu. Númerið er 86…
Útvarpskall: Hmmm. Mín reynsla er nú sú að það sé betra að tala við karlmenn.
Stefán: Haag?
Útvarpskall: Já, það kemur yfirleitt betur út.
Stefán: Uhh. En nú fellur þetta eiginlega undir verkahring … og hún gæti örugglega…
Útvarpskall: Er enginn annar…?
Stefán: Ummm, jú. Þú getur svo sem hringt í hann … í síma …
Útvarpskall: Já, ég geri það. Þakka þér fyrir og vertu sæll.
(Símtali lýkur.)
Skrítið!