Fínt að lesa það í net-mogganum að Auður Lilja sé að bjóða sig fram í 2. sætið hjá VG í höb.svæðisprófkjörinu. Ég treysti því að opnuð verði kosningaskrifstofa þar sem Freyja og Ólína muni halda uppi stuðinu. Þetta verður fróðlegt prófkjör.
# # # # # # # # # # # # #
Um daginn skrifaði Sverrir Jakobsson grein í Fréttablaðið og Múrinn um þá tilhneigingu refanna í samfélaginu að saka mýsnar um einelti. Held að öll met í þessu efni hafi verið slegin í dag og í gær í tengslum við umræðuna um meintar hleranir á símum þingmanna og ráðherra, þar á meðal Jóns Baldvins Hannibalssonar.
Á hugum sumra virðast þeir stjórnmálamenn sem segja frá grun sínum um að hafa mátt sæta hlerunum vera skúrkarnir í málinu. Jón Baldvin var kannski hleraður – en Þorsteinn Pálsson er fórnarlambið! Um frammistöðu Halldórs Blöndals í Kastljósinu í gær er víst best að segja sem minnst.
En furðulegastar voru þó fréttir Ríkisútvarpsins í dag þar sem staðhæft var að símahleranir hefðu verið óframkvæmanlegar árið 1993 – nema að hlerunarbúnaðinum hefði verið komið fyrir í húsi ráðuneytisins. Þetta var svo endurtekið í fjölda fréttatíma.
Á lok fréttarinnar kom reyndar fram að árið 1993 hefði verið hægt að hlera utan úr bæ – þá síma sem hefðu verið komnir í stafræna símkerfið, svo hugsanlega hefði það verið mögulegt í þessu tilviki…
Bíddu, hvers konar fréttamennska er þetta? Hvers vegna ekki að grafa upp hvaða símstöðvar í Reykjavík voru komnar í stafræna kefið 1993 og sjá svart á hvítu hvort utanríkisráðuneytið félli undir þetta? Hefði það kannski eyðilagt sniðuga frétt?
Auk þess hljómar það afar sérkennilega að bera það á borð að fyrir tæpum fimmtán árum hafi einungis verið hægt að hlera símtöl með því að koma hlerunarbúnaði fyrir í viðkomandi byggingu. ín þess að vera fróður um símkerfi hljómar þetta afar sérkennilega. Á maður að trúa því að í hinum stórfelldu símhlerunum sem stundaðar voru í kalda stríðinu, m.a. annars staðar á Norðurlöndunum , hafi viðkomandi njósnaaðilar alltaf þurft að koma sér fyrir í sama húsi og hinn hleraði – auðvitað var það ekki raunin. En vissulega hljómar það æsilegar fyrir fréttamanninn að segja frá njósnastöð í sjálfu ráðuneytinu – jafnvel í leyniherbergi við hliðina á skrifstofu ráðherra…
# # # # # # # # # # # # #
Á morgun kenni ég um íslensku verkfræðingabyltinguna í tæknisögunámskeiðinu í Háskólanum. Þar endurnýti ég að mestu fyrirlestur sem ég hélt hjá Verkfræðingafélaginu fyrir löngu. Síðar sama dag mun ég svo rabba um sögu Þvottalauganna í móttöku Orkuveitunnar á Orkuþingi. Þar munu Rómverjar koma lítillega við sögu, sem og Elísabet fyrsta.
Jamm.