And if a double-decker bus
Crashes into us
To die by your side
Is such a heavenly way to die
And if a ten-ton truck
Kills the both of us
To die by your side
Well, the pleasure – the privilege is mine
Skyldi Morrissey hafa hitt naglann á höfuðið með þessum texta? Er það e.t.v. rómantískasti dauðdagi í heimi að láta strætó fletja sig og stúlkuna manns út? Kannski – en að sama skapi var það ekkert hugljúft eða fallegt þegar fíflið á Fjarkanum svínaði á besta og frægasta bloggaranum sem var á leið heim úr vinnunni í gær.
Fæðingarhálfvitinn á gula morðtækinu bættist þannig í stóran hóp manna sem reynt hafa að drepa mig á undanförnum árum. Einungis snarræði mitt, traust aksturslag og almennt vantraust á öðru fólki í umferðinni náði þarna að afstýra stórslysinu – og það ekki í fyrsta sinn. – Urgh! Þetta er geymt en ekki gleymt.
Við atvikið kom hins vegar í ljós leyndur galli á Bláa draumnum – Volvoinum sem ég er farinn að taka ástfóstri við. Þannig er mál með vexti að bílflautan er hvorki hvell né hávær. Tónninn í henni er djúpur og nánast afsakandi frekar en að vera ögrandi og yfirlætisfullur eins og bílflautur eiga að vera.
Það er gríðarlegt antiklímax að reyna að segja einhverjum til syndanna með slappri bílflautu. Þetta var nánast eins slæmt og þegar við fórum hringinn með mömmu og pabba í sumar á gamla Opelnum sem nú er búið að skipta út. Flautan á honum virkaði alls ekki. Þið getið rétt ímyndað ykkur hversu frústrerandi það er að ætla að flauta reiðilega á eitthvert ökusvínið og ekkert gerist!
Ætti maður kannski að byrja að búa til lista yfir vitleysinga sem reyna að drepa mann í umferðinni? Stofna jafnvel heimasíðu með nöfnum þeirra, heimilisföngum og vænum slurk af svívirðingum? Það eina sem mælir gegn þessari ráðagerð er hættan á að Páll Halldórsson, gamli BHMR-formaðurinn myndi opna sambærilega síðu mér til höfuðs. Varla getur hann veriið búinn að gleyma því þegar ég var nánast búinn að smyrja honum á framrúðuna á gangbrautinni á mótum Lönguhlíðar og Miklubrautar. – Honum var þó nær, það eru þessi fínu undirgöng hinu megin við Lönguhlíðina…
* * *
Er að fara yfir um af stressi út af KA-leiknum. Ó hvað ég vildi geta verið fyrir norðan núna.