Við Palli kláruðum að ganga frá Dagfara rétt í þessu. Byrjuðum klukkan ellefu í morgun. Hvers vegna í ósköpunum lendir maður alltaf í því að klára á síðustu stundu svona verkefni sem við hefðum átt að ná að klára í makindum með því að byrja þremur dögum fyrr? Hins vegar er alltaf jafn gaman að klára.
Á hvert skipti segir Palli: „Þetta er í síðasta skipti sem ég brýt þetta helv… blað!“
Það vill til að hann er ekki mjög minnisgóður.
Spurt er: Verður stuð að fara að kenna 5.bekk úr Lækjarskóla kl. 8:30 í fyrramálið?