Um daginn lauk ég við að lesa fyrstu jólabókina. Það er alltaf dálítið sérstök tilfinning.
Bókin sem varð fyrir valinu var Sólstjakar eftir Viktor Arnar Ingólfsson, sem hefur alltaf verið í einna mestu uppáhaldi hjá mér af íslensku krimmahöfundunum. Til þessa hefur Viktor Arnar skipt um söguhetjur milli bóka, en í Aftureldingu (sem nefndist Mannaveiðar í sjónvarpsgerð sinni), kynnti hann til sögunnar teymi lögreglumanna sem augljóslega áttu að koma við sögu í fleiri en einni bók.
Í Sólstjökum eru nýbúa-streitarinn Birkir Li og átvaglið Gunnar mættir aftur til leiks. Og væntanlega ekki í síðasta sinn.
Sögusvið bókarinnar er að miklu leyti sendiráð Norðurlandanna í Berlín, sem lýst er af þeirri verkfræðilegu nákvæmni sem kalla má höfundareinkenni Viktors Arnars. Eins og í Flateyjargátu og Engum sporum snýst fléttan um atburði á tveimur tímaskeiðum. Sagan rennur vel og ekki er gripið til fjarstæðukenndra tilviljanna.
Sem fyrr, er Viktor Arnar næstum því of mikið góðmenni til að skrifa blóðugar morðsögur. Samúðin með morðingjum jafnt sem fórnarlömbum er ærin, eins og í fyrri verkum. Það kemur því ekki á óvart þegar sá myrti reynist vera fúlmenni sem ekki átti neina ættingja eða ástvini á lífi. (Hey, þetta er ekki spoiler – þetta kemur fram á fyrstu 4-5 blaðsíðunum.)
Ég velti því fyrir mér hvaða áhrif sjónvarpsþættirnir uppúr Aftureldingu kynnu að hafa á þessa bók. Persóna Gunnars var leikin af Ólafi Darra í þáttunum og það er ekki laust við að myndin af honum sitji eftir í kollinum og sé jafnvel farin að móta persónuna í bókunum. Birkir Li – aðalsöguhetjan – var hins vegar skrifaður út úr sjónvarpsseríunni (líklega vegna þess að ekki hefur fundist íslenskur karlleikari af asískum uppruna). Það var skaði fyrir þættina, enda persónan með þeim frumlegri í íslensku glæpasagnaflórunni.
Sólstjakar eru ekki minnisstæðasta bók Viktors Arnars. Til þess er hún of hefðbundin miðað við sumar hinna bókanna sem hafa verið sérlega frumlegar. Þetta er þó vel skrifuð og spennandi glæpasaga sem mun væntanlega falla í kramið. Birkir Li, Gunnar og Anna réttarmeinafræðingur eru komin til að vera.
Þar sem aðalstarf höfundarins er að sjá um upplýsingamál Vegagerðarinnar, má sjá þá þá jákvæðu hlið á niðurskurðinum í samgöngumálum og þar með fækkun útgáfudaga Framkvæmdafrétta Vegagerðarinnar að kannski fáum við nýja bók strax um jólin 2010?