Ein af fréttum ársins birtist á forsíðu Blaðsins í dag. Þar er því slegið upp með stríðsfyrirsögn að mávar éti andarunga. Við lestur greinarinnar sést að blaðamanni er greinilega mjög brugðið við þessar fregnir. Geri fastlega ráð fyrir að sami blaðamaður muni halda áfram á sömu braut með æsifréttum á borð við: „Köttur kemur heim með vængbrotinn fugl“, „Gúbbífiskar éta afkvæmin sín“ og „Óstaðfestar heimildir herma að þrestir leggi sér ánamaðka til munns“.
Eru svona fréttir ekki hin fullkomna sönnun þess að íslenska þjóðin sé flutt á mölina? Þetta minnir mig helst á æsifregnina sem Stöð 2 flutti 2-3 kvöld í röð fyrir nokkrum misserum um laxahræ sem fannst við Elliðaárnar og sem fuglar höfðu kroppað í. Þar var talað við amk. þrjá embættismenn borgarinnar eða yfirmenn hjá Orkuveitunni og þeir spurðir um hvað þeir ætluðu að gera í málinu – lax hefði fundist dauður og líklega væru fuglarnir í borgarlandinu hræætur…
Hin snilldin í frétt Blaðsins eru þó viðbrögð fuglafræðingsins sem talað var við. Vísindamaðurinn ætlaði sér greinilega ekki að segja neitt sem túlka mætti sem stuðning við mávadrápsstefnu Gísla Marteins og gerði því allt til að fegra hlut mávanna. Var helst á honum að skilja að mávar dræpu ekki endur – að hér væri margt í mörgu, kannski væru fuglarnir bara að leika sér saman – og sjaldan valdi einn þá tveir deila… Kannski helv. andarungarnir hafi reitt mávinn til reiði.
En ég bíð spenntur eftir fleiri safaríkum uppljóstrunum Blaðsins um sívirðilegt athæfi í náttúrunni.