Í dag voru framkvæmdastjórnmál iðkuð á Mánagötunni. Stórafrek dagsins fólust í því að Steinunn náði í pappírsbleðil, skrifaði á hann nöfn allrar famelíunnar (í þeirri röð hversu lengi hver og einn hefur búið í húsinu) og festi í útidyragluggann. Þar með getur Böðvar vænst þess að fá póst eins og aðrir á heimilinu.
Við sama tilefni tók Steinunn niður gamla miðann, sem hún hafði skrifað sumarið 2005. Þá hafði hún gripið lítið auglýsingaspjald frá SPRON og skrifað á bakhliðina nöfnin okkar. Fyrir vikið sneri bakhliðin/framhliðin alltaf inn í íbúðina.
Auglýsingaspjaldið var í sömu stærð og hvert annað nafnspjald. Það var líka sett upp eins og fínt bissneskort. Merki „fyrirtækisins“ stóð uppi í horninu: StefánGroup. Og vinstramegin var skrifað svörtum og grænum stöfum: Stefán Pálsson framkvæmdastjóri.
Boðskapurinn var skýr: hjá SPRON eru labbakútar eins og þú trítaðir eins og fínir menn, framkvæmdastjórar hjá xxxxGroup og ég veit ekki hvað!
Ekki féll ég fyrir þessum auglýsingapósti, þótt hann hafi fengið að hanga uppi í andyrinu heima hjá mér í fjögur ár – með þeim afleiðingum að ég hef þurft að segja þessa sögu ótal oft þegar fólk hefur spurt mig útí spjaldið.
En úr þessu geymi ég kannski helv. merkimiðann. Hann gæti þá orðið safngripur á góðærissafninu sem ég ætla rétt að vona að einhver góður maður sé að leggja drög að…